«…μοίρα του συγγραφέα είναι η σιωπή…» - Γιώργος Χειμωνάς
 |
| photo: scalidi |
Τουλάχιστον, είμαστε βέβαιοι για την ημέρα γέννησής του, το
έτος παραμένει αμφιλεγόμενο. Μια άνοιξη, πάντως, του Μεσοπολέμου στην Καβάλα,
ήρθε στον κόσμο ένας άνθρωπος που φλέρταρε με τη ρίζα της λογοτεχνίας, τον
υπόγειο ανθό της, με τη γοητεία της να υποσκάπτει φανερές παραδοχές και
κατεστημένες αντιλήψεις.
Ο Γιώργος Χειμωνάς, με τις λέξεις του, κύλησε σαν νερό βαθιά
στο κέντρο της λογοτεχνίας, ποτίζοντας και τρέφοντάς τη, κι ύστερα σκόρπισε σαν
κοσμική σκόνη γύρω από την ουσία της Τέχνης, στεφανώνοντάς την με την αχλύ μιας
ιδιαίτερης αρχετυπικής ομορφιάς. Η ανάλυσή του για την Τέχνη είναι εξίσου
σπουδαία με τη λογοτεχνία του. «…Μια καλή λογοτεχνία, και να της κόψεις τη
γλώσσα ή να την ακρωτηριάσεις, θα παραγάγει οπωσδήποτε έργο. Αν χρειαστεί, και
με σήματα Μορς…».
Μια καινούρια οπτική στα πράγματα που τα διαπερνά ως ακτίνα
του μέλλοντός τους, του παρόντος και τους παρελθόντος. Ένα αρχέγονο αίσθημα
αχρονικότητας κατόρθωσε να διασώσει στο έργο του.
Οι ήρωές του έχουν χαρακτηριστικά τόσο βαθιά και υπερκόσμια
και ατόφια που θυμίζουν έναν ακίνητο βράχο που τον τρώει για χιλιετίες το κύμα.
Ένα σύμπαν φτιαγμένο εξολοκλήρου από το υλικό του ανθρώπου. «…Η Τέχνη είναι για
να παίρνει στα χέρια της το ανεκπλήρωτο όραμα του ανθρώπου, μια φυσική ίσως
αθλιότητα, δεν είναι απλά κοινωνική ή περιπτωσιακή. Είναι και αυτά, αλλά μαζί
είναι και κάτι άλλο πιο οριστικά αδικημένο. Η Τέχνη είναι για να παίρνει στα
χέρια της αυτή την απέραντη στέρηση του ανθρώπου, να τη δουλεύει και να την
επιστρέφει πάλι στους ανθρώπους. Αλλά αυτή τη φορά να την παραδίδει μέσα σε μια
λαμπερή φαντασμαγορία, τεντωμένη από ένα δίκαιο όσο και συγκινητικό μεγαλείο,
μέσα σε μια απέραντη ευφορία…»
(Τα αποσπάσματα είναι από τον τόμο «Γιώργος Χειμωνάς-Πεζογραφήματα»,
με εισαγωγή, επιμέλεια και χρονολόγιο του Ευριπίδη Γαραντούδη, εκδόσεις
Καστανιώτη, δεύτερη έκδοση συμπληρωμένη, έτος 1ης έκδοσης 2005)
Δημοσιεύτηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2010 στο ιστολόγιο του ΕΚΕΒΙ