Αλήθεια που αγκυλώνει

(συνέχεια "αγίων")

Προτού διαβάσω τη μονογραφία της Έλενας Χουζούρη για το Γιώργο Ιωάννου, μου είχε συστηθεί η μορφή του μέσα από ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Δαβίδ Ναχμία που είχε προβληθεί στην ΕΤ1, καθώς αργότερα και από μια σχετική παρουσίαση του βιβλίου της Χουζούρη «Σαν σπόρος αγκαθιού», στην οποία είχε διαβάσει ένα πολύ διαφωτιστικό και εμπεριστατωμένο κείμενό του ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης για το συγγραφέα. Το βιβλίο ξετυλίγει όλα τα αγκάθια της ζωής και της εργογραφίας -ακόμη και τις λογοτεχνικές και προσωπικές διαμάχες του Ιωάννου- με έναν τρόπο αποκαλυπτικό και εις βάθος που διατηρεί ωστόσο το σεβασμό προς τον δημιουργό. Και πετυχαίνει η Χουζούρη να καλύψει την ίδια την αγωνία του Ιωάννου: «...Να αποτραπεί η λήθη, να εξωραϊστεί η φθορά, να μη νικήσει ο θάνατος...»