Εποχικοί ορίζοντες
photo: scalidi |
photo: scalidi |
photo: scalidi |
photo: scalidi |
photo: scalidi |
αλλά ορίζοντες.
Είναι πιο ενδιαφέροντες από το τέρμα τους,
αν υπάρχει ποτέ αυτό.
Και ακόμη πιο προκλητικοί οι δρόμοι τους.
Άλλοι με αγκάθια στα πλάγια
να σε κρατούν μες στη μέση.
Άλλοι εύφοροι, μέσα σε ασφαλείς κοιλάδες,
γεμάτοι καρπούς και ελαιώνες αντιοξειδωτικούς.
Άλλοι ξεροί και μόνοι,
χωρίς διαβάτες.
Άλλοι χόρτινοι,
παπλωματένια πράσινα σύννεφα
να ξεκουράσεις το κορμί σου
και να το παραδώσεις στην υγρασία.
Άλλοι απλώς μακρινοί.
Ορίζοντες των ονείρων.
Αυτοί που ολοένα σου υπόσχονται.
Κι άλλοι, ταπεινοί,
ήσυχοι να απολαύσεις ένα γλυκό περίπατο
μέσα στις πορτοκαλιές
και τα κυκλάμινα,
τα μυστικά μανιτάρια,
εκείνοι οι μύκητες κρυμμένοι κάτω από τα δέντρα
και σπαραγγιές τρυφερές
μπερδεμένες με πικρούνες.
Ορίζοντες με λουίζα και μυρτιά σπαρμένοι
να σε κρατήσουν για πάντα δικό τους
αιχμάλωτο των αρωμάτων τους.
Κι άλλοι βαρείς
κι ασήκωτοι
να τους ζυγώνει η συννεφιά
κι η καταιγίδα
και να τους σβήνει.
Μα εκείνοι είναι εκεί
πίσω από την κουρτίνα της βροχής,
έξω από την άχνη της ομίχλης,
πίσω από τις στάλες της πρωινής δροσιάς,
έξω από τους στροβιλισμούς του ανέμου.