Κομμένο λουλούδι

Ο Λ. λέει να μην κόβουμε τα λουλούδια να μην τα ξεριζώνουμε από το φυσικό τους περιβάλλον. Κι ο παππούς μου ο συγχωρεμένος μόνο για μένα έκανε τα στραβά μάτια να κόβω τα λουλούδια από τον κήπο του. Από κανέναν άλλον δεν άντεχε ούτε το βασιλικό και τη μαντζουράνα να χαϊδέψουν για να σκορπίσει το άρωμά τους γύρω. Δεν ανεχόταν πολλά πολλά με τα λουλούδια του.
Μεγαλώνοντας το 'κοψα το κόψιμο των λουλουδιών -πλην κάτι σπανίων γιασεμιών στο κέντρο της Αθήνας που με προκαλούν να γίνουν δικά μου για πάντα- γι' αυτό αρκούμαι να τα φωτογραφίζω. Ε, κάτι φορές, το παραδέχομαι, δεν αντέχω στον πειρασμό και μπαίνω σε κανένα ανθοπωλείο και αγοράζω κομμένα λουλούδια.
Χθες τ' απόγευμα, το κομμένο λουλούδι που σπαρτάραγε στο δρόμο, ούτε να το κοιτάξεις δεν μπορούσες. Με την άκρη του ματιού. Κομμένο λουλούδι από τη ρίζα του. Μια γυναίκα. Μπορεί νεαρή κοπέλα, αλλά απέξω γριά του σκοτωμού. Τρέκλιζε κι έτρεμε. Με ξανθά μαλλιά. Και κορμάκι μια μπουκίτσα, κλαράκι σπασμένο. Κάπου θα έπεσε. Εκείνο που φρόντισες, ήταν να μην πέσει απάνω σου. Αυτό φοβήθηκες. Μη και πέσει απάνω σου το κομμένο λουλούδι. Και θα σέρνεις τώρα τον επιτάφιό του για πάντα. Προσπέρασες. Με προτεραιότητα. Τα κομμένα λουλούδια έχουν προτεραιότητα μόνο. Προς το θάνατο.
Αύγουστος. Σούρουπο. Στην Πατησίων. Με κλειστά μαγαζιά κι ανοιχτά παράθυρα. Μόνο μαυρούληδες στα πεζοδρόμια να ραχατεύουν και σπασμένα λουλούδια να τα σαρώνει ο άνεμος. Ναι, φυσούσε χθες. Ποιος ξέρει πού παρέσυρε την κοπέλα... Αλλά δεν θα το μάθεις, εσύ φοβήθηκες μην την ρίξει απάνω σου ο αέρας. Και βιάστηκες να φύγεις. Κι άμα είσαι εσύ ο άερας; Ποιος άλλος είναι ο άερας;