"Walking by myself"

Τα τζάμια είχαν χρόνια να καθαριστούν απέξω. Την πρώτη φορά που τόλμησε να πει στην καθαρίστρια να τα καθαρίσει, μετάνιωσε την ώρα και τη στιγμή. Άκουσε όλα τα προβλήματα υγείας της και εισέπραξε το βλέμμα εκείνο "ολόκληρη γαϊδούρα, γιατί δεν τα καθαρίζεις εσύ, αφού τα θες καθαρά, ε;". Δεν ήξερε, βέβαια, η καθαρίστρια για την υψοφοβία της ούτε και το έμαθε ποτέ. Χαμήλωσε τα μάτια και δεν ξαναείπε κουβέντα για τα τζάμια, τα απέξω.
Χρόνια πια το είχε πάρει απόφαση ότι θα έβλεπε τον κόσμο σκονισμένο και ολίγον βδελυρό γι' αυτό κρατούσε και τα ρολά μισοκατεβασμένα. Δεν έμπαινε φως, ήλιος, αλλά ούτε και βρώμα. Μια μέρα της ήρθε η έμπνευση να σηκώσει τα ρολά, έτσι για να σπάσει τη ρουτίνα. Τα τζάμια ήταν πεντακάθαρα και γυαλιστερά. Ο κόσμος έλαμπε έξω και ο κλιματισμός την έκανε να τον νιώθει κρυστάλλινο και διαυγή στην όψη. Το ραδιόφωνο φόρεσε το μανδύα της φωνής μέσα της, μεταμορφώθηκε στον προσωπικό της παραγωγό εκπομπών και της υπενθύμισε αποφασιστικά "Walking by myself".
Φυσικά, είχε αλλάξει η καθαρίστρια του ψηλού γυάλινου κτιρίου.