Ένα μύθο θα σας πω...
(Το παρακάτω απόσπασμα είναι από το βιβλίο του ΑΜΠΡΟΟΥΖ ΜΠΗΡΣ, "Ιστορίες για αραχνιασμένα κρανία" που κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις Εκδόσεις Ηλέκτρα σε μετάφραση από τη Σάντυ Παπαϊωάννου και εξαιρετική εικονογράφηση από την Άννα Λέκκα.)
Μια αρκούδα, θέλοντας να τρυγήσει μια κυψέλη, ξάπλωσε μπροστά της και την αναποδογύρισε με την πατούσα της.
"Τώρα", είπε, "θα μείνω τελείως ακίνητη και θ' αφήσω τις μέλισσες να με τσιμπήσουν μέχρι να εξαντληθούν και να χάσουν τη δύναμή τους. Μετά θα πάρω το μέλι τους χωρίς αντίσταση".
Και πράγματι το μέλι τρυγήθηκε, αλλά από μια άλλη αρκούδα, αφού η πρώτη ήταν νεκρή.
Μια αρκούδα, θέλοντας να τρυγήσει μια κυψέλη, ξάπλωσε μπροστά της και την αναποδογύρισε με την πατούσα της.
"Τώρα", είπε, "θα μείνω τελείως ακίνητη και θ' αφήσω τις μέλισσες να με τσιμπήσουν μέχρι να εξαντληθούν και να χάσουν τη δύναμή τους. Μετά θα πάρω το μέλι τους χωρίς αντίσταση".
Και πράγματι το μέλι τρυγήθηκε, αλλά από μια άλλη αρκούδα, αφού η πρώτη ήταν νεκρή.