"The winner takes it all"

Έχετε ακούσει εσείς να κλαίνε οι πελάτες μιας τράπεζας, όταν ένας εργαζόμενός της συνταξιοδοτείται; Ούτε εγώ, μέχρι που το είδα με τα μάτια μου σήμερα να συμβαίνει.
Την ξέρω την καλή κυρία κι εγώ. Με έχει εξυπηρετήσει με τον πιο ταχύ, αποτελεσματικό κι ευγενικό τρόπο ουκ ολίγες φορές, πίσω από το γκισέ της. Μόνο που δεν την είχα ξαναδεί βουρκωμένη, από τις εκδηλώσεις αγάπης και συγκίνησης των πελατών της.
Αυτός δεν είναι ο νικητής στο τέλος;
Αυτός που εισπράττει την αγάπη, ακόμη κι από 'κει που μοιάζει δύσκολο να έρθει;
Τα εφάπαξ, οι συντάξεις και οι μισθοί όλου του κόσμου δεν φτάνουν για να ξεπληρώσουν τις πέντε-έξι τέτοιες στιγμές στη ζωή μας* που δεν πήγε στο βρόντο. Και το μαθαίνουμε ακόμη και στο τέλος, ότι μας αγάπησαν και αγαπηθήκαμε, έστω και καρφωμένοι πίσω από το γκισέ των συναισθημάτων μας, κι ας μην θελήσαμε να εξαργυρώσουμε ποτέ την άγραφη επιταγή μας...