Μια τέτοια άνοιξη

photo: scalidi

photo: scalidi

photo: scalidi

φωτογράφιζα τις άγριες ίριδες από το κέντρο της πόλης, την καρδιά της. Μια γυναίκα με μαντίλα προπορευόμενη κι ένα τσούρμο παιδιά κι άλλες γυναίκες μαζί της, με ζύγωσαν. Κοίταξαν μέσα από το φακό μου τις ίριδες. Προηγουμένως πατούσαν αμέριμνα τα χόρτα, μετά άρχισαν να προσέχουν. Μου είπαν κάτι στην πολύχρωμη γλώσσα τους. Τους χαμογέλασα και είπα "ωραίο, ε;". Ξεκαρδίστηκαν τα μάτια τους στα γέλια. Πήραν τα δικά τους κινητά κι άρχισαν να φωτογραφίζουν. Να βλέπουν την άνοιξη μέσα από το φακό μου. Μεγάλωσαν οι ίριδες κι έπνιξαν το απόγευμα, εκείνος ο ολλανδός με το κομμένο αυτί τους είχε ψιθυρίσει στ' αυτί την άνοιξή μου. Άρχισαν να λένε ένα δικό τους τραγούδι που ανασταίνει και νεκρούς και χάθηκαν μέσα στην άνοιξη. Τη δική μου.