"...καθε μέρα σε πόλεμο"

Φέτος, η επιλογή επιταφίου ατύχησε. Βρέθηκα πιο κοσμικά από συνήθως και τελικά απόκοσμα... Η κατάνυξη που θα πουλάνε σήμερα (πια) τα βίντεο των δελτίων ειδήσεων, θα είναι απλώς εφεύρεση των σπικάζ. Έχασα τα εγκώμια. Η αβίωτη θλίψη. Πού έδυ του το κάλλος; Το γλυκύ έαρ έχει σκορπίσει σε λεκέδες από παπαρούνες. Στην Ιακωβάτων. Ένα παιδικό κορμάκι διαμελίστηκε. Το αγαπημένο του κομμάτι, το φως των οφθαλμών της αδερφής του προς το παρόν σκοτεινό, οι γονείς τραβάνε το γολγοθά τους και μια κοινωνία κοιτάζει (βλέπει;) το κακό. Ο μητροπολίτης ξεκίνησε με ζέση το λόγο του, αναφέροντας ότι θα μιλήσει για την τραγικότητα του πολέμου. Σκέφτηκα ότι θα μιλούσε για τα θανάτω θάνατον Πατήσια. Αμ, δε. Για τον πόλεμο, λέει, που έχουν κηρύξει κάποιοι στην εκκλησία. Λαμπρά. Λαμπρότατα. Νωρίτερα και από τη Λαμπρή. Εκεί έχασα την επαφή. Νόμιζα ότι θα μιλούσε για την τραγικότητα της απώλειας των παιδικών σωμάτων και ψυχών. Όχι, είναι πιο τραγικός φαίνεται ο καθημερινός πόλεμος προς την εκκλησία. Είναι η ίδια εκκλησία που όταν πας να προσφέρεις, ας πούμε τα χειμωνιάτικα ζεστά σου πουλόβερ, γιατί δεν τα βάζεις πια, σου λέει ότι "είναι μικρή ενορία " και δεν μπορούν να δώσουν (πού, βρε παιδιά; στα Πατήσια που ο κόσμος τρώει και ζει από τα σκουπίδια) σε ανθρώπους. Απευθυνθείτε σε άλλη ενορία, μεγαλύτερη. Υπάρχει μεγαλύτερη ενορία από τον εαυτόν μας και τις ευθύνες του; Δεν νομίζω πια. Είναι σαν εκείνον τον οργανισμό που απευθυνόσουν πέρυσι για ένα κοριτσάκι που έπαιζε ακορντεόν στους δρόμους -και παίζει ακόμα, στα Άνω Πατήσια αυτή τη φορά από τα Κάτω Πατήσια πέρυσι- και τελικά δεν βοήθησε ποτέ. Ούτε εσύ βοήθησες. Και οι γυναίκες με τα εμφανή προβλήματα -άλλη γριά, άλλη με ψυχή ταραγμένη, άλλη μόνη- συνεχίζουν να ζητιανεύουν στο δρόμο σου. Και να ψάχνουν τα σκουπίδια σου. Με ένα φόβο παραπάνω. Τον ήδη κηρυγμένο πόλεμο σ' αυτούς. Από παντού. Και κυρίως από σένα. Μην ξεχάσεις να στέλνεις καρτούλες και μηνυματάκια και φέτος για καλή ανάσταση. Μόνο αυτή έμεινε σε κάποιους. Γιατί το εδώ βραχύ και βαρύ. Κι εσύ βραχύς και λίγος. Όπως πάντα. Από πάντα.