Εποπτεύον φεγγάρι

Λειτουργεί μέσα μου από παιδί σαν καταφύγιο και εξομολόγος μεγάλος. Ξέρει όλα εκείνα για μένα που δεν θα μάθει κανείς άλλος. Ίσως ούτε κι εγώ. Βλέπει τα όνειρά μου τα βράδια. Αυτός ο μακρινός ετερόφωτος πλάνητας πλανήτης. Πληγωμένος, γεμάτος κρατήρες. Όταν με φοβίζει το σκοτάδι, στρέφω τα μάτια πάνω του και μου κάνει παρέα. Καμιά φορά, όταν αυτός ο φόβος δεν φεύγει εύκολα, αναγκάζεται να ακούσει και το φάλτσο τραγούδι μου, "...και προχωρώ..."