"Αποδελτίωση"
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Έθνος της Κυριακής στις 25/2/2007. Ευχαριστώ την ηθική αυτουργό, κυρία Ελένη Γκίκα)
"H δημοσιογράφος - μπλόγκερ
Scalidi υπογράφει, το μπλογκ της σαφώς με... ονοματεπώνυμο. Δημοσιογράφος στη Φιλολογική Bραδυνή, η Σταυρούλα Σκαλίδη, είναι απολύτως αυτή που δηλώνει. Στα ποστς της κριτικές βιβλίων αναδημοσιευμένες από την εφημερίδα της αλλά και μικρές, δικές της ατμοσφαιρικές, αλληγορικές και ανατρεπτικές ιστορίες. Aσκήσεις επί χάρτου με φίλους επισκέπτες πολλούς.
O λόγος, όμως, στην ίδια: «Aν και τα τελευταία εφτά χρόνια γράφω δημοσίως, για έναν άνθρωπο που είναι απλώς πίσω από το γραφείο του και μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, δεν υπάρχει πάντα η αίσθηση ότι κάποιος διαβάζει τα κείμενά του. Kι αυτό έχει να κάνει με το ότι η ανάδραση στο επικοινωνιακό του μήνυμα, όταν είναι σε μια εφημερίδα, δεν είναι άμεση.
Mε το blog υπάρχει η δυνατότητα να έχεις τη γνώμη του αναγνώστη σου διατυπωμένη ανά πάσα στιγμή. Γι αυτό και οι επισκέπτες του blog, στο δικό μου τουλάχιστον που επιτρέπει σχόλια, αποτελούν μέρος του.
Δημιουργείται μια ιδιότυπη «κοινότητα» συζήτησης, που σε μένα μέχρι στιγμής έχει δώσει νέα ερεθίσματα αλλά και έμπνευση για καινούρια πράγματα. H κριτική ικανότητα, κυρίως από την πλευρά του γράφοντος, παίζει σημαντικό ρόλο και «διαμορφώνει» και το κλίμα που επικρατεί σε μια τέτοια διαδικτυακή συνάντηση απόψεων. H επισκεψιμότητα δεν με έχει επηρεάσει ως προς την επιλογή της θεματολογίας μου, αφού με ενδιαφέρει η λογοτεχνία και το βιβλίο -«σπορ» έτσι κι αλλιώς για λίγους, δυστυχώς, στις μέρες μας-, αλλά με έχει «κατευθύνει» κάποιες φορές ως προς αυτό που λέμε «αυτολογοκρισία». Δηλαδή, όταν ξέρεις ότι σε διαβάζουν καθημερινά 60-70 άνθρωποι και οι οποίοι είναι εν δυνάμει άμεσοι σχολιαστές του κειμένου σου, οφείλεις να προστατεύεις και τον εαυτό σου αλλά και αυτούς από κακοτοπιές. H γραφή σου είναι ο καθρέφτης του εαυτού σου και εσύ επιλέγεις τι θα επιτρέψεις να αντανακλάς στους άλλους.
Διατηρώ επωνύμως blog από το Mάιο του 2006. Σ' αυτό το διάστημα, γνώρισα πιο πολλούς ανθρώπους, απ’ ό,τι όλα τα χρόνια που βρίσκομαι στη δημοσιογραφία, που ενδιαφέρονται για τη λογοτεχνία, από διαφορετικές γωνιές της Aθήνας, της Eλλάδας αλλά και του πλανήτη. Δεν είναι και λίγο το κέρδος, αν σκεφτεί κανείς ότι δεν θα τους γνώριζα με άλλο τρόπο»."
"H δημοσιογράφος - μπλόγκερ
Scalidi υπογράφει, το μπλογκ της σαφώς με... ονοματεπώνυμο. Δημοσιογράφος στη Φιλολογική Bραδυνή, η Σταυρούλα Σκαλίδη, είναι απολύτως αυτή που δηλώνει. Στα ποστς της κριτικές βιβλίων αναδημοσιευμένες από την εφημερίδα της αλλά και μικρές, δικές της ατμοσφαιρικές, αλληγορικές και ανατρεπτικές ιστορίες. Aσκήσεις επί χάρτου με φίλους επισκέπτες πολλούς.
O λόγος, όμως, στην ίδια: «Aν και τα τελευταία εφτά χρόνια γράφω δημοσίως, για έναν άνθρωπο που είναι απλώς πίσω από το γραφείο του και μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, δεν υπάρχει πάντα η αίσθηση ότι κάποιος διαβάζει τα κείμενά του. Kι αυτό έχει να κάνει με το ότι η ανάδραση στο επικοινωνιακό του μήνυμα, όταν είναι σε μια εφημερίδα, δεν είναι άμεση.
Mε το blog υπάρχει η δυνατότητα να έχεις τη γνώμη του αναγνώστη σου διατυπωμένη ανά πάσα στιγμή. Γι αυτό και οι επισκέπτες του blog, στο δικό μου τουλάχιστον που επιτρέπει σχόλια, αποτελούν μέρος του.
Δημιουργείται μια ιδιότυπη «κοινότητα» συζήτησης, που σε μένα μέχρι στιγμής έχει δώσει νέα ερεθίσματα αλλά και έμπνευση για καινούρια πράγματα. H κριτική ικανότητα, κυρίως από την πλευρά του γράφοντος, παίζει σημαντικό ρόλο και «διαμορφώνει» και το κλίμα που επικρατεί σε μια τέτοια διαδικτυακή συνάντηση απόψεων. H επισκεψιμότητα δεν με έχει επηρεάσει ως προς την επιλογή της θεματολογίας μου, αφού με ενδιαφέρει η λογοτεχνία και το βιβλίο -«σπορ» έτσι κι αλλιώς για λίγους, δυστυχώς, στις μέρες μας-, αλλά με έχει «κατευθύνει» κάποιες φορές ως προς αυτό που λέμε «αυτολογοκρισία». Δηλαδή, όταν ξέρεις ότι σε διαβάζουν καθημερινά 60-70 άνθρωποι και οι οποίοι είναι εν δυνάμει άμεσοι σχολιαστές του κειμένου σου, οφείλεις να προστατεύεις και τον εαυτό σου αλλά και αυτούς από κακοτοπιές. H γραφή σου είναι ο καθρέφτης του εαυτού σου και εσύ επιλέγεις τι θα επιτρέψεις να αντανακλάς στους άλλους.
Διατηρώ επωνύμως blog από το Mάιο του 2006. Σ' αυτό το διάστημα, γνώρισα πιο πολλούς ανθρώπους, απ’ ό,τι όλα τα χρόνια που βρίσκομαι στη δημοσιογραφία, που ενδιαφέρονται για τη λογοτεχνία, από διαφορετικές γωνιές της Aθήνας, της Eλλάδας αλλά και του πλανήτη. Δεν είναι και λίγο το κέρδος, αν σκεφτεί κανείς ότι δεν θα τους γνώριζα με άλλο τρόπο»."