Αποτοξίνωση

χθες το βράδυ, με μουσική που σε χτυπάει κατευθείαν στο συκώτι, σου διώχνει τις τοξίνες από την ψυχή και καθαρίζει την καρδιά σου. "encardia" που σημαίνει άγνωστη πέτρα. Ήταν μαγικά. Χάρη στη Στέλλα, ένα πραγματικό αστέρι, που με κάλεσε.
Θυμήθηκα ότι όταν ήμουν μικρή, φανταζόμουν τα βράδια όταν έπεφτα για ύπνο, ότι ήμουν κρυμμένη μέσα σε μια πέτρα και δεν μπορούσε να με δει κανείς. Για να μην φοβάμαι το σκοτάδι. Κι έπλεκα ιστορίες καταδίωξης, όπου εγώ τελικά γλίτωνα γιατί κατάφερνα επιτυχώς να περιπλανηθώ από πέτρα σε πέτρα και στο τέλος να με χάσουν οι διώκτες-φόβοι μου.
Η άγνωστη πέτρα, λοιπόν, εμφανίστηκε μπροστά μου με τον αρχέγονο ήχο της που μιλάει σε μια πλευρά άγνωστη και ανεξερεύνητη του εαυτού μου, εκείνη που νικάει το φόβο με μια ταραντέλα...