Το κακό

είναι ότι η βία δεν έχει συμβεί μόνο, αλλά συνεχίζει να συμβαίνει διαρκώς. Όσο ανήμπορες και φτωχές κι αν είναι οι λέξεις μπροστά στο θάνατο, συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμη και μετά απ΄ αυτόν, ίσως να είναι η μοναδική νίκη απέναντί του. Μάταιη.

Σκέφτομαι να μην χάσουμε τις λέξεις μας, την ανθρωπιά μας, τον μόνο τρόπο να μην γίνουμε σφαίρες στα κορμιά των άλλων, ουσιαστικά στο δικό μας κορμί, να μην αλληλοφαγωθούμε για την έξαψη μιας εξουσίας (που θέλει να υποκαθιστά την αγάπη που λείπει, ή ό,τι άλλο λείπει), για την υποψία μιας ισχύος που δεν έχει άλλο αντίκρισμα από τον φόβο.

Μην παραδώσουμε τις λέξεις μας.