Ο έρωτας που φοβάται η εξουσία

photo: scalidi
Για τον Ναντίμ Ασλάμ (Nadeem Aslam) έχω ξαναγράψει. Με θαυμασμό για τη γραφή του. Στο μαγευτικό βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 2010 από τις εκδόσεις Τόπος, "Ο χάρτης των χαμένων εραστών" σε μετάφραση της Αγγελικής Τσιρούνη, ο ίδιος μέσα από έναν αισθησιακό λυρισμό ξεμπροστιάζει τη βία. Είναι ένα βιβλίο γραμμένο με μιαν ερωτική ματιά για τον κόσμο όλο γύρω του, για τους ανθρώπους, τη ζωή, την ομορφιά, την αγάπη και κυρίως τον ίδιο τον έρωτα.
Τον έρωτα που διώκεται από κάθε είδους εξουσία. Ιδίως τη θρησκευτική. Στο φόντο ο εξωτισμός του Πακιστάν και της Ινδίας. Στο επίκεντρο, οι άνθρωποι που δεσμεύονται από τις προκαταλήψεις, που καταδυναστεύονται από την παράδοσή τους ή καλύτερα τη βίαιη ερμηνεία της από τωρινούς "υπερασπιστές" της που σκοτώνουν ανθρώπους στο όνομα του ισλάμ. Ο συγγραφέας δεν επιλέγει τον εύκολο τρόπο των αφορισμών ούτε των εμβόλιμων πολιτικών αναλύσεων και κηρυγμάτων. Αντίθετα, πλέκει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία, στήνει μια αγωνιώδη πλοκή και μιλάει διεξοδικά για τα ανθρώπινα -και τα άλλα- τοπία που κουβαλούν οι μετανάστες της Ανατολής στη Δύση. Μέσα στον αμφορέα της ψυχής τους. Και αποκαλύπτει όλα τα προβλήματα, τα κοινωνικά, τα πολιτικά, τις πολιτισμικές διαφορές -τη μαγεία τους και τον όλεθρο που σκορπούν όταν ορθώνονται ανάμεσα στους ανθρώπους.
Στήνει ένα χάρτη εραστών κι ερωτευμένων γύρω από το ματωμένο θησαυρό του έρωτα, το σημειωμένο με κόκκινο "x" της απαγόρευσης. Πρόκειται για τη δολοφονία ενός ερωτευμένου ζευγαριού που δεν "πληρούσε" τους όρους που του έθετε η μικρή κλειστή κοινωνία των μεταναστών από το Πακιστάν και την Ινδία στην Αγγλία. Η βία στο απόγειό της. Ο έρωτας που γίνεται η αιτία (;), η αφορμή ενός αποτροπιαστικού εγκλήματος. Οι δεσμοί αίματος που γίνονται θηλιές και πνίγουν εκείνους που επιλέγουν να παραμείνουν άνθρωποι. Εκπληκτικής ομορφιάς ανάγνωσμα, γραμμένο με γνώση και ευαισθησία, με αλήθεια καταιγιστική, κεντημένο με τα χρώματα, τα αρώματα, τις υφές, τον έρωτα και το πένθος της Ανατολής. Σε ταξιδεύει στο δικό του πολύχρωμο σύμπαν ο συγγραφέας, γι' αυτό κατορθώνει να φέρει μαζί του τον αναγνώστη του στην καρδιά, στην ουσία, στο κέντρο μιας πραγματικότητας που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής.