"...μια σκουριά για θαύμα..."
"Κι ήταν πάντα η νύχτα"
"...το χρόνο αφήστε..."
"Πάμε κάπου..."
*Το μπλογκ αναπαύεται σε καυτά γυαλιστερά βότσαλα και καλοκαιρινούς βραδινούς ουρανούς. Παίρνει τις θαυματουργές σκουριές του και πάει να τις τρίψει στον ήλιο με θαλασσινό αλάτι, μπας και γυαλίσουν μια στάλα...