"...μια σκουριά για θαύμα..."


"Κι ήταν πάντα η νύχτα"


"...το χρόνο αφήστε..."


"Πάμε κάπου..."



*Το μπλογκ αναπαύεται σε καυτά γυαλιστερά βότσαλα και καλοκαιρινούς βραδινούς ουρανούς. Παίρνει τις θαυματουργές σκουριές του και πάει να τις τρίψει στον ήλιο με θαλασσινό αλάτι, μπας και γυαλίσουν μια στάλα...