Ζωή ποδήλατο


"Η ζωή είναι όπως το ποδήλατο, πρέπει να προχωράς για να μη χάσεις την ισορροπία σου", λέει η γνωστή φράση του πατέρα του Νόμου της Σχετικότητας, Άλμπερτ Αϊνστάιν. Κάτι θα ήξερε παραπάνω αυτή η μεγαλοφυία. Μια χωρα ολόκληρη τρεκλίζει εδώ και καιρό, με πολλούς δικούς της να πέφτουν μια και καλή, από τα μπαλκόνια τους, άλλους να εκπίπτουν των δικαιωμάτων τους στην εργασία και την υγεία. Άνεργοι και τώρα -το λένε πια οι γιατροί- άρρωστοι που δεν πάνε στο γιατρό τους και δεν παίρνουν τα φάρμακά τους. Γιατί δεν μπορούν. Δεν έχουν τα χρήματα να το κάνουν. Ο εαυτός τους είναι σε δεύτερη μοίρα. Οι δε γνωστοί- άγνωστοι γιατροί του Κολωνακίου διαθέτουν ακόμη το θράσος να μιλούν για κόστος με απόδειξη ή χωρίς. Τα σάπια ανθούν κι άλλο σ' αυτή τη χώρα. Και τη σαπίζουν μέσα μέσα.
Η ζωή κατά τα άλλα κυλάει εκεί έξω. Τα νιάτα σφύζουν, τα γηρατειά δεν το βάζουν κάτω. Και στη μέση αυτοί που βρίσκονται στην ηλικιακή περιοχή που υποτίθεται προορίζονται να σηκώσουν στους ώμους τους την ευθύνη και τα βάρη της κοινωνίας. Μια αναπνοή πριν τις εκλογές και ο κόσμος είναι τόσο μπερδεμένος. Τόσο κουρασμένος από την επανάληψη. Τόσο αηδιασμένος από τη μαθηματική ακρίβεια με την οποία ξαναπαίζονται τα ίδια έργα. Ιδίως αυτό το εργάκι του φόβου και της υστερίας. Τρία χρόνια αναγκάστηκε να το συνειδητοποιήσει και ο πιο ανυποψίαστος πλέον.
Μεγάλος φόβος γι' αυτό που θα έρθει. Το άγνωστο. Ούτε λίγη προσωπική εμπιστοσύνη από τον καθένα ότι θα τα βγάλει πέρα σε όλες τις συνθήκες. Μα, καταρρέουμε τόσον καιρό, τώρα θα το φοβηθούμε; Μάλλον, τώρα είναι η ώρα να ξεφοβηθούμε και να προχωρήσουμε. Στο όνομα του φόβου μας στήνονται χρόνια υπογείως φασιστικές φωλιές. Στο όνομα του ίδιου φόβου μην τυχόν και μείνουμε ακυβέρνητοι ή χωρίς «κηδεμόνες» που τάχα θα μας εξασφάλιζαν τη ζωή και την εργασία μας, άλλοι πλούτισαν και χρεοκόπησαν με τον τρόπο τους έναν τόπο ολόκληρο. Οι ψυχαναλυτές θα το λέγανε καλύτερα, αλλά εδώ φαίνεται η δουλειά που έχουν κάνει οι μητέρες. Τι εμπιστοσύνη χτίσανε μέσα μας, τι αγάπη πήραμε για να μη φοβόμαστε παρακάτω τα πάντα. Για να έχουμε τη στοιχειώδη πίστη στη ζωή, στην εξέλιξη, στη βελτίωση, στην επιθυμία να τα επιδιώκουμε όλα αυτά με πείσμα. Είναι ο τρόπος που σου διδάξανε να ισορροπείς σ' αυτό το ποδήλατο της ζωής και παρακάτω έχεις να τον μάθεις στους επόμενους.


(Δημοσιεύτηκε στη "Βραδυνή" στις 15/62012)