rolling stones

Είναι κάτι άνθρωποι σαν πέτρες που κυλάνε για να μην χορταριάσουν* σαν βότσαλα που τα πάει και τα φέρνει το κύμα. Κι εκεί που νομίζεις ότι χάθηκαν για πάντα από τη ζωή σου όσο παρακολουθείς διακριτικά τον ίσκιο τους να ξεμακραίνει, τσουπ! εμφανίζονται μπροστά σου με σάρκα και οστά.
Με λειασμένες τις γωνιώδεις τους επιφάνειες για να κυλήσουν και πάλι πιο κάτω χωρίς να χρειαστεί εσύ να τις κλωτσήσεις, με τα χέρια στις τσέπες και το εφηβικό φάλτσο σφύριγμα να κάνεις πως η ζωή δεν ήταν ωραία χωρίς το γάργαρο γέλιο τους. Γιατί δεν ήταν.